VIII. Nieprzyjemne zdarzenie

-Zostaw Mnie! - krzyknęłam.

-No nie stawiaj się piękna!

-Ściągaj tą sukieneczkę!

No tak, gorzej być nie mogło. Najebałam się wieprz, ciągło mnie do wszystkich facetów w barze, to teraz mam. Chce mnie zgwałcić dwóch napalonych obleśnych facetów.

Leżałam już pod drzewem w parku, w którym ostatnio spotkaliśmy z Yukim Yuiego.

Była późna noc, nikt o tej porze już nie wychodził. A najbliższe mieszkanie znajdowało się daleko, poza tym drzewa tłumiły wszystkie moje krzyki.

-Masz ładne cycuszki - powiedział jeden z nich.

Szarpałam się, kopałam we wszystkie strony aby tylko się od nich uwolnić, ale byłam teraz bezradna. Musiałam się pogodzić z tym losem.

-No cóż, może chociaż trochę przyjemnie będzie. - pomyślałam

I wtedy przyszedł cud. Nie wiem skąd, ale przyszedł. Usłyszałam tylko:

-Spierdalać! Zostawcie ją zboczeńce!

Leżałam już teraz tylko, nie miałam siły się podnieść. Rozpoznałam tylko głos Yukiego.

Wziął mnie na ręce, przeszliśmy kilka metrów, a potem zasnęłam.

Obudziłam się w jasnym pokoju, był cały biały, a na ścianach wisiały plakaty zespołów rockowych. W kącie stała perkusja i gitara elektryczna. Obok łóżka na krześle siedział Yuki i przyglądał mi się.

-C...co się stało? Dlaczego jestem u Ciebie?

Mój najlepszy przyjaciel nie odpowiedział na to pytanie, wpatrywał się wciąż we mnie tak samo. Surowym wzrokiem.

Wstał podszedł do swojej szafy, która stała przy jednej ze ścian. Wyciągnął z niej swoje czarne bojówki, szarą bluzę, i dużą koszulkę swojego ulubionego zespołu.

Położył ubrania na łóżku zaraz obok moich nóg. Następnie siadł na krzesło. Wstałam, podeszłam do ściany założyłam koszulkę, spodnie i bluzę, spięłam włosy. Odwróciłam się do niego.

-Już.

Popatrzył się na mnie, wpatrywał się we mnie tak przez cały czas.

-Co się dzieje z tobą?!

-Wyjdź! Po prostu wyjdź!

Podeszłam do drzwi jego pokoju, spojrzałam tylko na niego i wyszłam.

Całą drogę do domu próbowałam go zrozumieć, co tak na prawdę się z nim dzieje. Ale chyba nigdy go nie pojmę.

Na prawdę było mi go szkoda. Było mi aż wstyd za to co stało się ostatnim razem, i za to że widział mnie w takim stanie. Obwiniałam samą siebie.